تاریخچه عید نوروز و آداب و رسوم آن
آریایی هایی که به منطقه فلات ایران وارد شدند ، به تدریج آیین های خود را با باورهای قبلی مردم منطقه تلفیق نمودند . همچنین جمشید را بنیان گذار عید نوروز می شناسند . همچنین درباره تاریخچه عید نوروز باید به یک نکته تقریبا مهم اشاره کرد که این عید توسط داریوش بزرگ به مصر هم منتقل شد و در ان منطقه هم پس از آن نوروز را جشن می گرفتند . مدتی قبل اسنادی از دولت اشکانیان در تاجیکستان پیدا شد که مشخص می کند که نوروز در آن زمان در آغاز بهاران بوده است .
در دوره ساسانیان بخش کوچکی از مردم وجود داشتند که پیرو آیین زرتشت نبودند اما با توجه به اینکه در منطقه تحت حکمرانی ساسانیان قرار داشتند ، نوروز را جشن می گرفتند . بعضی از شواهد تاریخی هستند که نشان می دهند در دوره ساسانیان سال های کبیسه رعایت نمی شدند . به همین دلیل هر چهار سال یک روز به اشتباه این عید با تاخیر می افتاد و همین باعث شده تا این عید در تمامی فصول برگزار شود .
یکی دیگر از نکات مهم دربارهتاریخچه عید نوروز این است پنج روز اول فروردین را مردم به جشن گرفتن نوروز می پرداختند که به همین دلیل به نوروز عامه معروف است و روز ششم که مختص جشن درباری نوروز بوده است را نوروز بزرگ می نامیدند . مجموعه رسوم عید نوروز و جشن های بهاری با جشن سوری و به وسیله آتش آغاز می شد و در روز سیزده فروردین یا همان سیزده بدر پایان می یافته است .
ریشهیابی واژه نوروز
امروزه در فارسی این واژه برای دو معنی استفاده میشود :
نوروز خاص : روز ششم فروردین با نام «روز خرداد»ایرانیان باستان از نوروز به عنوان «ناوا سرِدا» یعنی سال نو یاد میکردند . مردمان ایرانی آسیای میانه در دورههای سغدیان و خوارزمشاهیان ، نوروز را نوسارد و نوسارجی ، به معنای سال نو میخواندند .
به عقیده احسان یارشاطر ، بنیانگذار دانشنامه ایرانیکا ، با توجه به قواعد آواشناسی ، نگارش این واژه در الفبای لاتین به صورت Nowruz توصیه میشود (وی در این رابطه تلفظ فارسی را مبنا قرار داده است) . امروزه در نوشتههای یونسکو و بسیاری از متون سیاسی این شکل از املا استفاده میشود .
منشأ و خاستگاه نوروز به درستی معلوم نیست . در برخی از منابع آن را به بابلیان نسبت دادهاند . بر این اساس ، شروع برپایی جشن نوروز در ایران به سال ۵۳۸ قبل از میلاد ، یعنی زمانی که کوروش بزرگ به بابل حمله کرد برمیگردد . در برخی منابع نیز زرتشت بانی این رسم معرفی شده است .
نام گذاری روزهای فروردین در ایران باستان
واقعیت آب و نوروز
همه ی خوبی ها چون از ابرکران (جهان برتر) به این جهان ، در روز خرداد یعنی روز اول بهار می آید سزاروار و شایسته است که هر روز نوروز باشد و نوروز زمانش بیشتر باشد و بدیهی است که در روز عید و جشن لباس نو و زیبا برتن کنند و خود را عطرآگین کنند و آن را به فال نیک بگیرند و آن سال ، سالی سراسر خوبی و برکت بر ایشان باشد و بدیها از آنها دور گردد .
نوروز سرآغاز رحمت الهی است چنانچه با شروع بهار نم نم بارشهای بهاری شروع می گردد و زمین تشنه سیراب میگردد با بارش باران ردپای اردویسور اناهید (الهه ی آب ) نیز کم کم پیدا می شود .
الهه آب است که به دستور اورمزد از آسمان آب و برف و تگرگ را به زمین می باراند علت اینکه ایرانیان در نوروز غسل می کنند اینست که آن روز متعلق به اردویسوز اناهید همان الهه آب است .
مردم در این روز همزمان با طلوع خورشید از خواب بلند می شوند و با آب جاری که بر خود میریزند تمامی درد و بلا و آفات را از خود دور می کنند و به همدیگر آب می پاشند دلیل اینکار هم اینگونه بیان شده است که چون به مدت طولانی در ایران باران نباریده و بعدا باریده است مردم آن باران را تبرک کرده و به هم می پاشند و این کار هم چنان در برخی مراسم رایج است .
آداب و رسوم عید نوروز
خرید لباس عید
ریشه باستانی هفت سین
آیین دید و بازدید نوروز
گره زدن و به آب سپردن سبزه نوروز
آرزوی باران را از خداوند داشتند و هماکنون نیز بسیاری از مردم ایران در این روز از بامداد سفره نوروزی را برچیده ، خوردنیها و مقداری آجیل و شیرینی باقیمانده در سفره نوروز را با خود به طبیعت میبرند و ظرف سبزه موجود در سفره راپس از گره زدن به کنار چشمه روان برده و آن را به آب میسپارند و آرزو میکنند سالی پربرکت و خرم داشته باشند و تا غروب به شادی میپردازند . این رسم هنوز در بسیاری از استان های کشور از جمله کردستان ،لرستان ،گیلان و….. رایج است .