هیچ کس نمی داند پیشینیان ما چه زمانی فهمیدند که نیازمند اندازه گیری بعضی چیزها هستند؛ اما یکی از اولین کمیتهایی که توانستند آنرا اندازه بگیرند، فاصله یا طول بود. انسانها در ابتدا با استفاده از اعضای بدن خود این کمیت را اندازه گیری می کردند. طول ساعد، طول پا و طول دستهای بازشده ازهم، اولین مبنا(واحد)های اندازه گیری بودند. اندک اندک با پیشرفت زندگی انسان و افزایش شناخت او از طبیعت و محیط اطرافش، واحدهای اندازه گیری نیز دقیقتر شدند. انسانها رفته رفته نیاز به وسایل و یکاهای استاندارد اندازه گیری را احساس کردند. از این رو با پیشرفت دانش انسانها، واحدهای استاندارد و وسایل اندازه گیری نظیر متر ساخته شدند. امروز دستگاه های اندازه گیری معینی تعریف شده اند و همگی ما از واحدهای مشخصی(استاندارد) استفاده می کنیم.

بیشتر اندازه های اطراف ما در مقیاس ماکرو هستند؛ یعنی اندازه هایی دارند که برای ما قابل درک اند. اما تعداد اجزای پیرامون ما که اندازه هایشان به قدری بزرگ و یا به اندازه ای کوچک است که حتی از حیطه درک ما خارج هستند نیز کم نیست. دانشمندان برای قابل فهم کردن این اندازه ها ازروش نمادگذازی علمی استفاده کرده اند. با این وجود برای درک اندازه های خیلی بزرگ یا خیلی کوچک نیازمند ضرب و تقسیم این مقیاسها برای تبدیل آنها به مقیاسهای قابل درک می باشیم.

اندازه گیری یک مرحله ی مهم برای جمع آوری اطلاعات است. اندازه گیری به ما کمک می کند تا اشیا را از لحاظ اندازه، مقدار،بزرگی و کوچک، بلندی و کوتاهی و … باهم مقایسه کنیم. اندازه هر چیز را با یک عدد و یکای آن گزارش می کنیم. به یکای اندازه گیری، واحد نیز می گویند.

جهت اطلاع ار لیست قیمت یاس سمنان به صفحه اختصاصی این محصول مراجعه کنید .

تا امروز هفت واحد اصلی اندازه گیری عبارتند از:ثانیه / متر / کیلوگرم / آمپر / کلوین / مول / کاندلا (یا همان واحد اصلی برای اندازه گیری میزان روشنایی)

در ادامه به تعدادی از واحد های پرکاربرد طول که در قدیم در ایران رواج داشته است و بعضی از آنها هنوز هم استفاده میشود، اشاره خواهد شد.

هر وجب برابر با فاصله نوک انگشت شست تا نوک انگشت کوچک دست در حالتی که دست کاملا باز باشد است. این مقدار به طو تقریبی 22.5 سانتی متر است.

به فاصله بین دو دست باز گفته میشود. معادل 1.04 متر است.واحد ذرع شرعی نیز وجود دارد که معادل دو وحب(45 سانتی متر) است.

این واحد طول برای اندازه گیری فواصل طولانی مانند فواصل بین شهرها استفاده می شده است. دو نوع فرسخ وجود دارد. یکی فرسخ متداول و دیگری فرسخ شرعی. هر فرسخ متداول معادل 6.240 کیلومتر است. هر فرسخ شرعی معادل 5.4 کیلومتر است.

یکی از واحد های رایح طول در گذشته بوده است. گز مقدار یکسانی نداشته و در نواحی مختلف متفاوت بوده است. مقدار آن از 95 سانتی متر تا 104 سانتی متر گزارش شده است.

میلی متر
سانتی متر
اینچ
وجب
فوت
یارد
گز
متر
ذرع
کیلومتر
مایل
فرسخ(فرسنگ)

یک ضلع × خودش = مساحت مربع

یک ضلع × ۴ = محیط مربع

طول × عرض = مساحت مستطیل

۲× (طول + عرض) = محیط مستطیل

۲ ÷ (قاعده × ارتفاع) = مساحت مثلث

مجموع سه ضلع = محیط مثلث

نصف ارتفاع × (قاعده بزرگ + قاعده کوچک) = مساحت ذوزنقه

مجموع ۴ ضلع = محیط ذوزنقه

۲÷ (قطر بزرگ × قطر کوچک) = مساحت لوزی

یک ضلع × ۴ = محیط لوزی

ارتفاع × قاعده = مساحت متوازی الاضلاع

مجموع دو ضلع متوالی × ۲ = محیط متوازی الاضلاع

عدد پی × مجذور شعاع = مساحت دایره

۱۴/۳ × شعاع × شعاع

۱۴/۳ × قطر = محیط دایره

چهار ×عدد پی × مجذور شعاع = مساحت کره

عدد پی × شعاع به توان ۳ = حجم کره

۱۴/۳ × (نصف قطر کوچک × نصف قطر بزرگ) = مساحت بیضی

یک ضلع × تعداد اضلاع = محیط چند ضلعی منتظم

طول یال × مساحت یک وجه = حجم مکعب

ارتفاع × عرض × طول = حجم مکعب مستطیل

ارتفاع × قاعده = حجم مکعب

ارتفاع هرم × مساحت قاعده هرم = حجم هرم

ارتفاع × مساحت قاعده = حجم استوانه

ارتفاع × محیط قاعده = مساحت جانبی

سطح دو قاعده + مساحت جانبی = سطح کل استوانه

مجموع مساحت سطوح جانبی  = مساحت جانبی منشور

مجموع مساحت دو قاعده + مجموع مساحت سطوح جانبی = مساحت کلی منشور

ارتفاع  × مساحت قاعده = حجم مخروط

شعاع : خطی از مرکز دایره به پیرامون دایره را شعاع می گویند.(شعاع خطی مستقیم است که مرکز دایره را به نقطه ای از محیط دایره وصل می کند)

شعاع نصف قطر است.

قطر : فاصله مستقیم دو طرف دایره را که از وسط دایره بگذرد را قطر می نامند.

عدد پی : ۱۴/۳ = π یکی از معروف ترین ثابت های ریاضی عدد π می باشد.

عدد پی نسبت محیط دایره به قطرش است و تقریبا برابر ۱۴/۳ می باشد.

و دقیقتر آن ۱۴۱۵۹/۳

و دقیقتر آن تا ۲۲ رقم اعشاری برابر است با :

۱۴۱۵۹۲۶۵۳۵۸۹۷۹۳۲۳۸۴۶۲۶/۳ = π

عدد پی (π) عددی گنگ است که رقم هایش تا بی نهایت ادامه دارد.

*برای بدست آوردن مساحت و محیط دایره، کره و بیضی از عدد ثابت پی استفاده می شود.

زاویه حاده (زاویه تند) : زاویه کوچکتر از ۹۰۰  را حاده یا تند گویند.

زاویه قائمه : برابر ۹۰۰ می باشد.

زاویه منفرجه (زاویه باز) : زاویه بیشتر از ۹۰۰ را زاویه باز یا منفرجه نامند.

زاویه نیم صفحه : زاویه ۱۸۰۰ را زاویه نیم صفحه گویند. همانند نیم دایره

درجه = واحد اندازه گیری زاویه، درجه است.

حداکثر زاویه (تمام صفحه) ۳۶۰ درجه است. همانند دایره

نیم ساز : نیم خطی که زاویه را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند را نیمساز زاویه گویند.

دو خط عمود بر هم : دو خط که زاویه بین آنها راست یا ۹۰۰ باشد دو خط عمود بر هم هستند.

عمود منصف : عمود منصف خطی است که هم عمود بر پاره خط بوده و هم آن را نصف کرده باشد.

انواع خط : خط راست / خط شکسته / خط خمیده / خط باز / خط بسته / پاره خط  /نقطه تقاطع