شرکت آب و فاضلاب مشهد
علاوه برآن دو سد كارده و طرق و همچنین یك دهنه چشمه آهكی در اندرخ كه زیردست سد كارده می باشد تأمین كننده آب شرب مشهد می باشند. از مجموعه فوق فقط آب سدهای طرق و كارده سالانه حدود 20 میلیون متر مكعب تأمین می شود كه توسط دو رشته خط انتقال به طول 25 كیلومتر و 45 كیلومتر به تصفیه خانه های شماره یك منتقل و پس از تصفیه فیزیكی به شبكه توزیع وارد می شود البته قرار است كه آب سد طرق از این به بعد در تصفیه خانه شماره 2 تصفیه و به سیستم توزیع آب شهر داده شود و از ظرفیت خالی تصفیه خانه شماره یك نیز برای آب بنام جدید سطحی استفاده شود.
تاریخچه شرکت آب و فاضلاب مشهد
اولین مركز بنام میاه در سال 1307 در تشكیلات شهرداری با هدف اجاره و تملك قنوات و نگهداری آنها جهت تامین آب شرب آغاز بكار كرد. در سال 1320 به دایره میر آبی تغییر نام پیدا كرد و در سال 1328 این دایره خدماتی با حفر چاه هایی در میدان آب (بیت المقدس) و محله نوغان و احداث شبكه توزیع آب توانست مناطقی از شهر را تحت پوشش دهد. در سال 1337 اول طرح اساسی آبرسانی شهری با حفر 8 حلقه چاه عمیق در منطقه قاسم آباد مخزنی با حجم 15000 متر مكعب، همراه با خط انتقال 500 میلی متری بطول 19 كیلومتر آغاز و پس از 5 سال به بهره برداری رسید.
در سال 1342 اداره تامین و توزیع آب از شهرداری جدا و سازمان مستقلی بنام “سازمان آب مشهد” مسئول تامین و توزیع آب شهر شد. در سال 1356 سازمان آب مشهد و اداره كل آبیاری خراسان در هم ادغام شدند و “شركت آب منطقه ای خراسان ” بوجود آمد.
در پی اجرای قانون تشكیل شركت های آب و فاضلاب شهری مصوب دیماه 1369 مجلس شورای اسلامی، شركت آب و فاضلاب خراسان در سال 1370 تاسیس گردید و در نهایت در سال 1371 با توجه به حجم كار و پراكندگی شهرهای استان شركت آب و فاضلاب مشهد تشكیل شد.
مراحل شش گانه فرآیند تصفیه آب که در صفحه قبل آمد، بصورت نیمه اتوماتیک کنترل می شود و گزارش آنها بوسیله دستگاه های کنترل و اندازه گیری به اتاق کنترل ارسال و به صور مختلف زیر به نمایش در می آیند.
● دبی آبهای خام ورودی و تصفیه شده در دستگاههای ثبات به صورت لحظه ای ثبت می شوند.
● سیگنالهای علائم در تابلوی میمیک دیافراگم روشن و خاموش بودن دستگاهها را نمایش می دهند.
● علائم خطر، اختلال و هشدار به همراه آژیر خطر در تابلوی سیگنالهای خطر به نمایش در می آیند.
تاریخچه صنعت آب در ایران
رودهای ایران غالبا در طول سال كم آب و یا آب ندارند. از این رو در گذشته نهرهای آب و روان آبهایی ساخته شد که آب اضافی بهاره در پشت ابن بندها جمع شود. با كمك جوی، آب را به کشتزارها رسانید. از جمله اقدامات با اهمیت در گذشته، بند امیر در فارس، كه توسط عضدالدوله دیلمی در سال 380 قمری ساخته شد و بند آب شاهپور یکم پادشاه ساسانی است که آب کارون را با دو مجرای انحرافی از مسیر اصلی برگردانند.
♦قنات
تامین آب با قنات از ویژگیهای ایران است. قنات مجاری زیرزمینی است که در زیر آبرفتها کنده شده و تا دامنه کوهها می رسد و در فواصل مختلف نیز هواخوری دارد.
♦آب انبار
در ایران تلاشهای زیادی بعمل می آمد تا آب را به هنگام فروانی ذخیره کنند. تقریبا هر منزل در زیر زمین خود آب انبار داشت و هر وقت نوبت آب فرا می رسید آب انبار و حوض را از آب قنات پر می کردند. گاهی اوقات آب اضافی بهاره قنات وگاهی هم آب چشمه ها را به این آب انبارها می ریختند. از آن جمله می توان از آب انبار عضدالدوله دیلمی در استخر فارس نزدیک تخت جمشید نام برد. نخستین تاسیسات پالایش آ ب در چغازنبیل در 3300 سال پیش ایجاد شد که آب آشامیدنی این شهر را تامین می کرد. با کندن نهر یا کانالی از رود کرخه آب به این بخش می رسید و پس از ورود به استخری به عمق 5 متر به لحاظ شیب مناسب آن، بخش قابل توجهی از گل و لای در آن رسوب می کرد.
تاریخچه دفع فاضلاب در ایران
مثال دیگر سیستم دفع فاضلاب مربوط به ارگ گلی بم می باشد. شبکه فاضلاب این شهر بیشتر به منظور کنترل سیلاب ناشی از رگبارهای تندی بوده که در شرایط اقلیمی آن نواحی بسیار مخرب بوده است. این شبکه فاضلابهای خانگی ساکنین را جمع آوری و منتقل می نموده و رد نهایت به خندقی منتهی می شده و در داخل آن تخلیه می گردیده است. نمونه ای از كاربرد فاضلاب استفاده از گازهای حاصل از تصفیه فاضلاب است. از آن جمله حمام شیخ بهایی در اصفهان است كه منبع انرژی گرمایی خود را از گازهای حاصل از فاضلاب بدست می آورده است.
امجدپایپ قادر به ارسال سفارشات شما به اقصی نقاط استان خراسان رضوی از جمله شهر ها و روستاهای:
مشهد، نیشابور، سبزوار، تربت حیدریه، کاشمر، قوچان، تربت جام، تایباد، چناران، سرخس، گناباد، فریمان، گلبهار، درگز، خواف، بردسکن، طرقبه، بینالود، فیض اباد، مه ولات، نقاب، جوین، شاندیز، خرو، زبرخان، خلیل اباد، سنگان، بجستان، کاریز، مشهدریزه، دولت آباد، جغتای، نشتیفان، باخرز، رضویه، صالح آباد، فرهادگرد، گلمکان، احمدآبادصولت، کلات، سلامی، رشتخوار، نصرآباد، نیل شهر، جنگل، کندر، انابد، سفیدسنگ، سلطان آباد، فیروزه، درود، ریوش، بیدخت، قاسم آباد، قلندرآباد، کاخک، گرماب، سده، رودآب، شادمهر، حکم آباد، بار، شهرزو، کدکن، نسر، چنار، بایگ، مشکان، نوده انقلاب، یونسی، روشناوند، ششتمد، قدمگاه، داورزن، نوخندان، ریواده، چاپشلو، شهرآباد، ملک آباد، عشق آباد، لطف آباد، چخماق، قلعه نو علیا، سمیع آباد، رباط سنگ، چکنه، همت اباد، مزداوند، ریوند، باجگیران، مزرج، شهرکهنه، حسن اباد، آلماجق، اسحاق اباد، جنت آباد، سیدآباد، رادکان و…
و همچنین روستاهای:
آبروان، آل (مشهد)، آندروخ، ابدوان، ابراهیم‌آباد (مشهد)، ابرش (مشهد)، ابشکی (مشهد)، ابقد (مشهد)، ابمال (مشهد)، احمدآباد (درزآب)، احمدآباد (رضویه)، احمدآباد (کنویست)، احمدآباد مقبل، اخنگان، ارداک، اردولوک، اروند (مشهد)، اره (مشهد)، استاج (مشهد)، اسفندیان، اسلام‌آباد چهارگواره، اسلام‌قلعه (مشهد)، اسلامیه (مشهد)، اسماعیل‌آباد (طوس)، اسماعیل‌آباد (پیوه‌ژن)، اشکزری، اغزغانه، اغل گلی، اقنج، اکبرآباد (طوس)، اکبرآباد (میان ولایت)، النگ اسدی، النگ امان‌آباد، امام تقی (مشهد)، امرغان سفلی، امرغان طوس، امرودک (مشهد)، امیرآباد (احمدآباد)، اامیرآباد (طوس)، امین‌آباد (مشهد)، انداد، بازحوض سفلی، بازحوض علیا، بازمرگان، بازه حور، بازه کلاغ، باشریک، باغ شلواران، باغ فراگرد، باغچه (مشهد)، باغون‌آباد، بالا بام، بالندر، برج موری، برج‌آباد (مشهد)، بررود (مشهد)، برزش‌آباد، برقی (مشهد)، برگ (مشهد)، بریلی (مشهد)، بزوشک، بس ساروق، بشنو (مشهد)، بلغور (مشهد)، بلندپی، بوته گز (مشهد)، بوته مرده، بهار (مشهد)، بهره (مشهد)، بیاوند، بیدک (مشهد)، بیرم‌آباد (مشهد)، پاوا، پایین ده (مشهد)، پرکندآباد، پرمه، پری‌آباد (مشهد)، پسخوری، پنج منه، پیوه ژن، تبادکان، تپه سلام (مشهد)، تپه نادر (مشهد)، تخته کاظم‌آباد، تقی‌آباد (مشهد)، تکروک سفلی، تلخ النقی، تلقور، تنگل شور سفلی، تنگل‌شور علیا، توپ‌درخت، تیمورآباد (مشهد)، جرخشک سفلی، جرخشک علیا، جغری، جغنه حضرتی، جلال‌آباد (مشهد)، جلالی (مشهد)، جلالیه (مشهد)، جمال ده، جنگ (مشهد)، جنید دراز، جوادیه (مشهد)، جوفروش، جهانکوه، جهیزخانه، جیزآباد شاهان گرماب، جیم‌آباد (مشهد)، چارسوی بالا، چاه دره، چاه عمیق صنعت خانی، چاه ملا (مشهد)، چاهشک، چاهک (مشهد)، چشمه رضا، چشمه علیمو، چلقی، چنارسوخته (مشهد)، چنارک (مشهد)، چوپانک، چهاربرج (مشهد)، چهارچشمه علیا، چهچه، چهل حجره، چهل من سنگ سفلی، چهل من سنگ علیا، حاجی‌آباد (مشهد)، حجت‌آباد (مشهد)، حسن شهاب، حسن خردو، حسن‌آباد (احمدآباد)، حسن‌آباد (رضویه)، حسن‌آباد (طوس)، حسن‌آباد (میامی)، حسن‌آباد گرجی، حسین‌آباد (مشهد)، حسین‌آباد جلدک، حسین‌آباد قرقی، حسین‌آباد گزبند، حسین‌آباد گوشه، حصار (مشهد)، حصارافغان، حلوایی (مشهد)، خادم‌آباد، خارزار (مشهد)، خان سعادت، خرابه امین، خراسانک، خرق (مشهد)، خرکت، خرم‌آباد (مشهد)، خطایان (مشهد)، خلق‌آباد سفلی، خواجه حسین‌آباد، خور سفلی، خور علیا، خور وسطی، خوش هوا، خیرآباد (مشهد)، خین چماقی، خین عرب، داشخانه (مشهد)، درابد شاهزاده، دربیابان، درخت بید (مشهد)، درخت سفیدار، درنگ‌آباد، دزغان، دزق (مشهد)، دستگردان (مشهد)، دلبران (مشهد)، دم روباه (مشهد)، دندانه (مشهد)، دوجفتی، دوست‌آباد (مشهد)، دوله (مشهد)، دوین (مشهد)، دهسرخ (مشهد)، ده غیبی، ده مظفر، ده ملا (مشهد)، ده‌رود (مشهد)، دهسرخ (مشهد)، دهشک (مشهد)، ده‌نو کنارگوشه، دهنه چهل، دیزباد سفلی، رازون، رباط خاکستری (مشهد)، رباطو، رضوان (مشهد)، رضویه (بخش مرکزی مشهد)، روح‌آباد (مشهد)، رودخین، روغن گران، ریحان (مشهد)، زاک، زرکش (مشهد)، زمان‌آباد (مشهد)، آب جقان، آبادی طاهرآباد، آبگینه، آرزومنده، آهنگران (نیشابور)، ابراهیم‌آباد (زبرخان)، ابراهیم‌آباد (میان جلگه)، ابراهیم‌آباد موری، ابقوی، ابوسعدی، احمدآباد (بخش مرکزی نیشابور)، احمدآباد (زبرخان)، احمدآباد (میان‌جلگه)، ادگ، اردسمان، اردمه (نیشابور)، اردوغش، ارغش، ارغشنه، اریه، استایش، اسلام‌آباد عرب، اسلام‌آباد لکزی، اسلامیه (نیشابور)، اصلاح‌آباد (نیشابور)، اق قایه، اقبالی (نیشابور)، اکبرآباد (میان جلگه)، اکبرآباد (زبرخان)، الامیه، الله‌آباد (نیشابور)، الله‌جگرد، الوان (نیشابور)، اله‌آباد، الهی (نیشابور)، امامزاده حسین اصغر، امامیه (نیشابور)، امیرآباد (میان‌جلگه)، امیرآباد (نیشابور)، امین‌آباد (نیشابور)، انجیدن، اندراب (نیشابور)، اهوان، ایستگاه عطار، اینچگان، بازحیدر، بازوبند (فیروزه)، باطان (نیشابور)، باغ جعفرآباد، باغ جهان، باغات دستگردان، باغشن گچ، باقریه (نیشابور)، بجنو سفلی، بجنو علیا، بحرودی، بدیع‌آباد (میان‌جلگه)، بدیع‌آباد (بخش مرکزی نیشابور)، برج (زبرخان)، برزنون، برزو (نیشابور)، برف ریز، برگشاهی، برمهان، بزق، بزقوچان، بشرآباد، خانشاه، خایسک، خربره، خرم بیک، خرم‌آباد (فضل)، خرم‌آباد (نیشابور)، خرمبک، خسروآباد (زبرخان)، خضرآباد (نیشابور)، خمار (نیشابور)، خوجان، خیرآباد (میان جلگه)، ابراهیم‌آباد آب‌دیوانه، اترآباد، ارته‌چشمه، اسلام‌آباد (باجگیران)، اسلام‌آباد (قوچان)، اسیبلاغ، الهیان، امام‌قلی (قوچان)، اینچه سابلاغ، اینچه شهباز، اینچه کیکانلو، کتلر، کچلانلو، کردکانلو، کلاته احمد، کلاته ارچین‌آباد، کلاته حاجی علی داد، کلاته حاجی‌نصیر، کلاته رضا، کلاته رضاخان، کلاته زمان (قوچان)، کلاته عظیم، کلاته علی‌زینل، کلاته فتح‌آباد شرقی، کلاته قرو، کلاته ملامحمد، کلاته یساول‌باشی، کلوخی (قوچان)، یزدان‌آباد سفلی، یزدان‌آباد شرقی، یزدان‌آباد علیا، یساقی (قوچان)، یعقوب‌آباد (قوچان)، ینگه‌قلعه هودانلو، یوسف‌آباد (قوچان)، یوسف‌خان (قوچان)، دارین (سبزوار)، دامرود، درقدم، دروک (سبزوار)، دریاچه (سبزوار)، دلبر (سبزوار)، دلبر ملک باقر، دلقند، دوچاهی (سبزوار)، دولت‌آباد (بخش مرکزی سبزوار)، دهقان‌آباد (سبزوار)، کراب (سبزوار)، کروج (سبزوار)، کلاته آقازاده، کلاته خواجه‌علی، کلاته سالار، کلاته ملاحسن (سبزوار)، کلاته میرعلی، کهک (سبزوار)، کهنه‌آب، نارستان، نجم‌آباد (سبزوار)، نزل‌آباد (سبزوار)، نوده (سبزوار)، نوده صرصره، نورآباد (سبزوار) و … می باشد.