مزایا و معایب انواع لوله

مواد مختلفی وجود دارند که ممکن است لوله های خانه ی شما از آن ساخته شده باشند. وضعیت بعضی از آن ها ممکن است خطرناک باشد و نیاز به تعمیر یا حتی جایگزین شدن داشته باشند.خوشبختانه چندین گزینه ی مناسب برای جایگزینی لوله ها و لوله کشی مجدد خانه ی شما وجود دارد.هر نوع مواد (مواد اولیه ی ساخت لوله ها) دارای مزایا و معایبی هستند که شما با توجه به آن ها باید تصمیم بگیرید.ما در این مقاله قرار است انواع لوله را بشناسیم و با مزایا و معایب هر کدام از آن ها آشنا شویم!هر چند که شایع ترین گزینه ها لوله های مسی یا لوله های PEX (پلاستیکی) هستند.

لوله های فلزی

1- لوله های مسی

لوله های مسی از دهه ی ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار می گرفتند و هنوز هم در بعضی جا ها به درستی کار می کنند،در بعضی خانه های قدیمی از لحیم سرب بر روی لوله های مسی استفاده می شد که بعد از آن که دانشمندان از خطراتش مطلع شدند، بسیاری از این لوله ها جایگزین شدند.
لوله های مسی را می توان در لوله کشی های داخلی و خارجی (خانه) استفاده کرد.
لوله های مسی تلورانس بالایی برای گرما دارند اما برای سرما تحمل کمی دارند، آن ها در زمستان نیاز به مراقبت بیشتری دارند تا از انجماد آب در آنها و انفجار لوله ها جلو گیری شود.
لوله مسی مستعد نشتی نیستند و می توانید برای مدت های طولانی روی آن ها حساب باز کنید.
اگر شما در حال لوله کشی مجدد هستید، لوله های مسی قابل بازیافت هستند!
از عیب های اصلی لوله های مسی این است که قیمت بالایی دارند !

2-لوله های فولاد گالوانیزه

این نوع لوله ها از انواع لوله های منسوخ شده است (برای ساختمان ها) بین سال های ۱۹۳۰ تا ۱۹۸۰ استفاده می شد،اگر تا به حال لوله کشی مجدد نکرده اید و لوله کشی خانه ی شما ازین جنس است،دست به کار شوید.
فولاد گالوانیزه سنگین است ، پوشش آن روی (zinc) است که موجب زنگ زدگی می شود و این زنگ زدگی باعث تغییر رنگ آب می شود.
رسوب و زنگ زدگی باعث مسدود شدن آن می شود و فشار آب را کاهش می دهد.
زنگ زدگی ها باعث آزاد شدن عنصر سرب می شود که منابع آب را آلوده می کند.

4.لوله های استیل

گرانتر از مس است، اما محکم هستند و در برابر خوردگی و زنگ زدگی نیز مقاوم هستند.

5.لوله های چدنی

چدن یک لوله ی سنگین و با دوام است.
برای تعمیرات می توان از لوله های PVC استفاده کرد چون با لوله های چدنی سازگاری دارند.

• در برابر فشار وارده به جداره های خارجی دارای مقاومت و استحکام خوبی هستند .
• فرسودگی این لوله ها کمتر از لوله های فلزی است .
• می توان براحتی از دستگاه تراکم هوا جهت باز کردن و رفع گرفتگی لوله استفاده نمود .
• قیمت لوله های چدنی نسبت به لوله های آهنی ارزانتر است .
• نصب لوله های چدنی نسبت به لوله های آهنی کندتر انجام می شود .
• لوله های چدنی به علت تاثیر مواد شیمیایی موجود در فاضلاب زنگ می زنند و جلوگیری از زنگ زدگی آنها میسر نمی باشد .
• داشتن وزن زیاد قطعات و تکثر اتصالات از معایب دیگر لوله های چدنی می باشد .

6.لوله های آهنی

این نوع لوله ها برای انتقال گاز استفاده می شوند و نباید برای لوله کشی های خانگی استفاده شوند!

لوله های پلاستیکی

۱. لوله های پلی وینیل کلراید

این لوله ها پوسیده نمی شوند و یا زنگ نمی زنند.
از انواع لوله های ارزان هستند و کار با آن ها ساده است.
آنها معمولا برای انتقال آب آشامیدنی به خانه ها استفاده می شوند زیرا می توانند فشار بالای آب را تحمل کنند.
نسبت به گرما زیاد مقاوم نیستند و ممکن است در دمای خیلی زیاد، آسیب ببینند.
آن ها معمولا برای سینک ها و روشویی ها استفاده می شوند.

۲. لوله های پلی اتیلن

فوق العاده همه کاره اند: چه برای آب سرد چه آب گرم قابل استفاده هستند
در برابر گرما و حرارت مقاوم هستند ، این لوله ها برای استفاده مورد تایید قرار گرفته اند اما بسیاری هنوز نگران هستند که لوله های PEX می توانند به دلیل روش تولیدشان به محیط زیست آسیب برسانند.
نوعی ازین لوله ها با نام لوله های پلی اتیلن پلاستیک خاکستری وجود دارد که هم ارزان هستند و هم می توان جایگزین لوله های مسی باشند تنها بدی این لوله ها و استفاده نشدنشان، این است که مستعد نشتی هستند!

لوله‌ پلی‌اتیلن که به اختصار PE گفته می‌شود، نوعی لوله است که از پلیمریزاسیون اتیلن تولید می‌شود. قبل از تولید محصول نهایی لوله پلی‌اتیلن، زمانی که مونومرهای اتیلن تحت عمل پلیمریزاسیون قرار می‌گیرند پلی‌اتیلن تولید می‌گردد.

پلی‌اتیلن در گروه گرمانرم‌ها طبقه‌بندی می‌شود که خاصیت ترموپلاستیک دارد. یعنی می‌توان با گرم کردن و ذوب کردن در آن تغییر شکل ایجاد نمود. از خصوصیات پلی‌اتیلن‌ها می‌توان به مقاوم‌ بودن، منعطف بودن و طول عمر بسیار زیاد اشاره کرد. پلی‌اتیلن‌ها به چند دسته تقسیم می‌شوند که معیار این تقسیم‌بندی دانسیته و یا چگالی پلی‌اتیلن در زمان تولید است.

• پلی‌اتیلن با چگالی پایین: LDPE این نوع پلی‌اتیلن تعداد شاخه‌های فرعی (جانبی) بلند و بیشتر از حد معمول است. در این نوع پلی‌اتیلن فاصله‌ زنجیره‌های ملکولی از یکدیگر زیاد است. همین فاصله‌ زیاد سبب می‌شود تا چگالی پایین بیاید.
• پلی‌اتیلن با چگالی کم خطی: LLDPE در فرآیند تولید پلی‌اتیلن زمانی که کومونومر بوتن نرمال به اتیلن اضافه گردد، محصول دارای شاخه‌های جانبی بیشتر اما با طول برابر خواهد بود. این شاخه‌ها اگر چه بلند است اما در طول زنجیر پلیمر تعداد کمی وجود دارد. به‌دلیل خطی بودن زنجیره‌ پلیمر به این نوع پلی‌اتیلن‌، پلی‌اتیلن خطی گفته می‌شود.
• پلی‌اتیلن با چگالی متوسط: MDPE این نوع پلی‌اتیلن از نظر مقاومت راندمان بهتری نسبت به مقاومت HDPE و ضربه‌پذیری بالایی دارد. این پلی‌اتیلن برای بسته‌بندی (درب بطری‌ها) استفاده می‌شود.
• پلی‌اتیلن با چگالی بالا: HDPE در مقایسه با دیگر پلی‌اتیلن‌ها این نوع محصول ساختار زنجیره‌ پلیمری‌، تبلور بالاتری دارد. از همین ‌رو ساختار فشرده‌تری داشته و چگالی بالاتری دارد که برای همین به آن پلی‌اتیلن سنگین گفته می‌شود.این نوع پلی‌اتیلن تعداد شاخه‌ جانبی کمتری نسبت به دیگر پلی‌اتیلن‌ها دارد.

۳. لوله های پلی اتیلن سنگین (High-Density Polybutylene)

پلی اتیلن با چگالی بالا را می توان در موارد مختلفی استفاده کرد چون هم مقاوم در برابر خوردگی هستند و هم قابل انعطاف هستند.
طول عمر این لوله ها نیز زیاد است.